Badania na prawo jazdy

Zalecone przez ustawodawcę badania musi wykonać każda osoba starająca się o prawo jazdy.

Pod szczególny nadzór bierze się osoby, które mają wady wzroku lub choroby układu nerwowego. Przeważnie otrzymują prawo jazdy z określonym terminem, po upłynięciu którego muszą ponownie wykonywać określone badania.

Badania lekarskie wymagane u osoby starającej się o przyznanie prawa jazdy to:

ogólne badanie stanu zdrowia i stanu psychicznego,
badanie wzroku (od 31 grudnia 2015 r. każdy ubiegający się o uprawnienia na kierowanie pojazdami będzie musiał uzyskać pozytywny wynik w badaniu sprawdzającym prawidłowe widzenie stereoskopowe – które pozwala kierowcy na prawidłową ocenę odległości od różnych przedmiotów znajdujących się na drodze ),
badanie narządu słuchu i równowagi,
badanie układu ruchu,
badanie krwi,
badania układu sercowo-naczyniowego i układu oddechowego,
badanie czynności nerek ,
inne badania, ustalane indywidualnie dla każdego kierowcy, np.: układu nerwowego, w kierunku padaczki; cukrzycy, po odczytaniu wyników badania poziomu glikemii; stosowania produktów leczniczych mogących mieć wpływ na zdolność do kierowania pojazdami; objawów wskazujących na uzależnienie od alkoholu lub jego nadużywanie, objawów wskazujących na uzależnienie od środków działających podobnie do alkoholu lub ich nadużywanie; innych poważnych zaburzeń stanu zdrowia, które mogą stanowić zagrożenie w sytuacji kierowania pojazdami.

Konsultacje psychologiczne muszą przejść zawodowi kierowcy m.in. autobusów, TIR-ów, taksówek, ale również instruktorzy jazdy. Niekiedy kieruje się na nie osoby, które straciły prawo jazdy kat. B.

Podczas badania lekarz ocenia stan zdrowia osoby badanej w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami, określa ew. obecność i rodzaj schorzenia, zaawansowanie objawów chorobowych oraz rozważa zagrożenia dla bezpieczeństwa ruchu drogowego, jakie mogą wystąpić w przypadku kierowania przez daną osobę pojazdami.

Według najnowszych przepisów (szczegóły zweryfikowało w Polsce rozporządzenie Ministra Zdrowia) lekarz badający kierowcę może nie dopuścić go do jazdy, jeśli podejrzewa u niego bezdech senny albo dowie się, że pacjent jest chory i się nie leczy. Jeżeli w wywiadzie potwierdzi się podejrzenie odnośnie diagnozy, potrzebne są konsultacje specjalisty pulmonologa i wykonanie diagnostyki bezdechu sennego.

Pacjent taki będzie mógł usiąść za kierownicą, gdy prowadzący lekarz potwierdzi, że leczy się i przestrzega jego zaleceń. Później, co trzy lata musi się zgłaszać się na badania kontrolne, natomiast zawodowi kierowcy – raz w roku. Uprawniony lekarz po przeprowadzeniu takiego badania wystawia orzeczenie , którego wzór określają odpowiednie rozporządzenia Ministra Zdrowia.

Obecnie brak komentarzy

Komentowanie jest zablokowane.