Chłoniak – typowe objawy

Chłoniak (łac. lymphoma) jest nowotworem złośliwym, który powstaje w wyniku niekontrolowanego rozrostu komórek układu limfatycznego. Rozwija się bardzo podstępnie i przez długi czas może nie dawać żadnych alarmujących symptomów. Występuje w każdym wieku i częściej dotyczy płci męskiej. W Polsce każdego roku notuje się aż 7500 nowych zachorowań. Wg klasyfikacji Światowej Organizacji Zdrowia wyróżnia się następujące grupy nowotworów układu chłonnego:

• nowotwory z dojrzałych komórek B;
• nowotwory limfoidalne z komórek prekursorowych B i T/NK;
• nowotwory z dojrzałych komórek T/NK;
• potransplantacyjne choroby limfoproliferacyjne;
• nowotwory z komórek histiocytarnych oraz dendrytycznych;
• chłoniak Hodgkina, znany również pod nazwą ziarnica złośliwa.

Pierwsze trzy rodzaje wymienionych wyżej nowotworów zalicza się do tzw. chłoniaków nieziarniczych (NHL, non – Hodgkin Lymphoma).

Jakie objawy daje chłoniak?

Należy zaznaczyć, że symptomy pojawiające się w przebiegu chłoniaka są niespecyficzne i mogą występować również w innych jednostkach chorobowych. Najbardziej typowym objawem jest powiększenie węzłów chłonnych, najczęściej szyjnych, nadobojczykowych i pachowych, rzadziej pachwinowych. Zazwyczaj nie obserwuje się cech świadczących o ich zapaleniu, takich jak: bolesność, zaczerwienienie, obrzęk czy tkliwość podczas palpacji. Powiększeniu mogą również ulegać węzły zlokalizowane głęboko w jamach ciała, co może powodować: duszność, kaszel, uczucie dyskomfortu w jamie brzusznej, trudności w oddawaniu moczu, a nawet zaparcia. Z symptomów pozawęzłowych na uwagę zasługuje powiększenie wątroby oraz śledziony. Niezależnie od typu chłoniaka często występują również objawy ogólne, które mogą wskazywać na rozwijający się proces nowotworowy. Wśród nich znajdują się: gorączka powyżej 38°C bez innej przyczyny, utrata co najmniej 10% masy ciała w ciągu 6 miesięcy, obfite, nocne poty, a także osłabienie, znaczna męczliwość uniemożliwiająca codzienne funkcjonowanie, nadmierna skłonność do zakażeń, szczególnie górnych dróg oddechowych i płuc oraz świąd skóry.

Jakie badania pomogą rozpoznać chłoniaka?

Istotną rolę w postępowaniu diagnostycznym odgrywa dokładnie zebrany wywiad oraz szczegółowo przeprowadzone badanie fizykalne, z oceną węzłów chłonnych, śledziony oraz wątroby. Następnie, u pacjentów podejrzanych o proces rozrostowy, należy wykonać niżej wymienione procedury diagnostyczne:

• morfologia krwi obwodowej z rozmazem, w której stwierdza się podwyższony poziom neutrofilów, eozynofilów i monocytów. Uwagę zwraca również niedokrwistość, małopłytkowość oraz spadek liczby limfocytów.
• rtg klatki piersiowej – uwidacznia powiększony cień śródpiersia, zajęcie wnęk oraz tkanki płucnej.
• usg jamy brzusznej – pozwala na zobrazowanie powiększonej wątroby, śledziony oraz węzłów chłonnych, tworzących charakterystyczne pakiety.

Znalezienie u pacjenta jakiejkolwiek z wymienionych nieprawidłowości stanowi wskazanie do pilnej konsultacji z lekarzem hematologiem, który poszerzy diagnostykę i wykona inne, niezbędne badania. Warto w tym miejscu nadmienić, że ostateczne rozpoznanie ustala się wyłącznie na podstawie badania histopatologicznego, pobranego w czasie biopsji węzła chłonnego lub fragmentu innego zajętego narządu.

• hematolog
• biopsja