Depresja zwiększa ryzyko i przyspiesza rozwój powikłań cukrzycy

Autorem pracy jest:
lek. med. Krzysztof Chabros , specjalista chorób wewnętrznych II stopnia, diabetolog,  w trakcie specjalizacji z hipertensjologii.

lek Krzysztof Chabros

W badaniach przeprowadzonych na grupie kobiet z cukrzycą w  których obserwowano wpływ objawów depresji na rozwój choroby wieńcowej w okresie 10 lat, wysunięto następujące wnioski (Clouse i wsp.). Rozpoznanie dużej depresji, we wstępnym badaniu okazało się niezależnym czynnikiem ryzyka wystąpienia objawów klinicznych choroby wieńcowej. Depresja w miarę jej trwania zwiększała częstość występowania choroby wieńcowej u badanych kobiet.

Współistnienie depresji i cukrzycy wiąże się również z ryzykiem przedwczesnej śmierci. W grupie chorych na cukrzycę w badaniu Zhang i wsp. w obserwacji 10 letniej badano skalę nasilenia depresji (CES-D) i zaobserwowano po uwzględnieniu zmiennych demograficznych, stylu życia i stanu zdrowia, śmiertelność większą o 54% w grupie z depresją w porównaniu do grupy bez depresji. Współwystępowanie tych jednostek chorobowych niewątpliwie wpływa na częstsze korzystanie z opieki zdrowotnej, dłuższe pobyty w szpitalu i większe koszty leczenia.

Przebieg depresji u chorych z cukrzycą jest cięższy, zwłaszcza w niewyrównanej cukrzycy, leczenie jest dłuższe a nawroty częstsze. Zaburzenia depresyjne pogłębiają się na skutek złego wyrównania cukrzycy, a zwłaszcza występowania powikłań cukrzycowych. Współistniejąca neuropatia nasila głębokość depresji. Czas trwania depresji uważa się za niezależny czynnik ryzyka retinopatii. Zwraca się uwagę, że osoby niewykształcone, z kilkoma powikłaniami cukrzycy oraz leczone doustnymi lekami hipoglikemizującymi częściej zapadają na depresję. Wspomniano wcześniej o wpływie depresji i nasilenia objawów choroby wieńcowej u kobiet z cukrzycą. Współwystępowanie depresji i cukrzycy wskazuje na  dużo poważniejsze problemy zdrowotne niż występowanie każdej z chorób osobno

Fragmenty pracy publikujemy za zgodą autora.

Wszelkie prawa zastrzeżone, żaden z fragmentów pracy, nie może być powielany , kopiowany i rozpowszechniany bez zgody autora.