Przepuklina pępkowa – objawy i leczenie

Przepuklina pępkowa powstaje wówczas, gdy niektóre elementy jamy brzusznej (otrzewna, jelito) ulegną przemieszczeniu pod powłoką skóry przez niedomknięty pierścień pępkowy. Schorzenie to dotyczy każdej grupy wiekowej.

Istnieją dwa rodzaje przepukliny:

– przepuklina wrodzona — występująca u noworodków (głównie wcześniaków) i dzieci z niską masą urodzeniową, która spowodowana jest przez niezrośnięcie się pierścienia pępkowego tuż po narodzinach. Taka przepuklina przeważnie samoistnie zanika około pierwszego roku życia. Pomocne jest częste układanie dziecka na brzuchu oraz zaklejanie miejsca z przepukliną specjalnym plastrem podtrzymującym mięśnie (zabieg wykonuje lekarz pediatra lub wykwalifikowana pielęgniarka).

– przepuklina nabyta — powstaje w wyniku znacznego osłabienia wewnętrznej warstwy powłoki brzucha. Podwyższenie ciśnienia śródbrzusznego w przebiegu niektórych schorzeń stanowi czynnik ryzyka wystąpienia przepukliny pępkowej (nadwaga, kaszel, trudności w oddawaniu moczu i wypróżnianiu). Podatne na nią są również kobiety będące w ciąży oraz osoby wykonujące ciężką pracę fizyczną.

Objaw przepukliny u dzieci to charakterystyczne uwypuklenie w okolicy pępka, które nie jest bolesne i znika zazwyczaj po kilkunastu miesiącach.

U osób dorosłych, początkowym objawem choroby jest miękki guzek znajdujący się bezpośrednio pod pępkiem. Po naciśnięciu zawartość daje się wcisnąć do środka. W miarę rozwoju guzek staje się twardszy i coraz trudniej jest go przesunąć. W końcu staje się to zupełnie niemożliwe. Oznacza to, że mamy do czynienia z uwięźnięciem przepukliny w worku przepuklinowym i jednocześnie z odcięciem krwi do tego miejsca. Pojawia się ból, opuchlizna, wymioty i mdłości. Konieczna wtedy jest natychmiastowa pomoc medyczna.

Rozpoznania przepukliny pępkowej można dokonać za pomocą dotyku. Dodatkowo zwykle towarzyszy jej ból nasilający się podczas kaszlu, kichania, wypróżniania, dźwigania. Jeśli zostanie wykryta wcześnie, wówczas nie stanowi zagrożenia dla zdrowia i życia.

Leczenie przepukliny pępkowej polega na przeprowadzeniu operacji w znieczuleniu ogólnym. Podczas operacji chirurg wprowadza całą zawartość worka przepuklinowego z powrotem do jamy brzusznej. Osłabione mięśnie zostają wzmocnione specjalnymi klamrami i zszywkami, a na ujściu przepukliny instaluje się siatkę zabezpieczającą przed przemieszczaniem się jelit.

Nieleczona przepuklina pępkowa może doprowadzić do niedrożności jelit, następnie do martwicy uwięźniętej tkanki, zapalenia otrzewnej, sepsy i w konsekwencji do śmierci pacjenta.

• chirurg
• gastrolog 
• badanie USG