Choroba Leśniowskiego-Crohna to inaczej przewlekłe nieswoiste zapalenie jelit. Atakuje ona jelita, żołądek, przełyk, a nawet – w rzadkich przypadkach – ściany przewodu pokarmowego. Jest chorobą przewlekłą i nawracającą – jej objawy raz nasilają się, raz słabną. Choroba Leśniowskiego-Crohna atakuje głównie kobiety między 15 a 30 rokiem życia, choć zdarza się, że występuje również u dzieci. Przypadki choroby częściej notuje się w państwach o wysokim stopniu rozwoju.
Przyczyny:
Przyczyny powstawania tej choroby nie są do końca poznane, choć lekarze potrafią wyróżnić niektóre czynniki mające wpływ na jej wystąpienie: czynniki genetyczne, nieprawidłowe działanie systemu odpornościowego oraz czynniki zewnętrzne.
Prawdopodobieństwo zachorowania rośnie, gdy bliscy krewni cierpią na schorzenia jelit. Choroba Leśniowskiego-Crohna może pojawić się też jako efekt uboczny nagłego spadku odporności, powodowanego infekcją wirusową czy bakteryjną. Z kolei do czynników zewnętrznych zaliczany jest wzrost warunków higienicznych życia, co ma prowadzić do braku reakcji systemu immunologicznego na antygeny chorobotwórcze. Osobnym czynnikiem jest jeszcze palenie tytoniu – ryzyko zapadnięcia na tę chorobę wśród palaczy jest znacznie wyższe niż u osób niepalących.
Objawy:
Objawy choroby Leśniowskiego-Crohna zależą od umiejscowienia stanu zapalnego i jego nasilenia. Najczęściej choroba ta objawia się biegunkami, bólami brzucha, a w stolcu pojawia się krew i śluz. Inne rozpowszechnione objawy to wzdęcia, utrata wagi, stany podgorączkowe i ogólne osłabienie organizmu. Częstym objawem jest również powstawanie przetok między jelitem a skórą czy pęcherzem moczowym, co może prowadzić do stanów zapalnych w całym organizmie.
Cechą charakterystyczną tej choroby jest nieciągłość zmian zapalnych w przewodzie pokarmowym. Oznacza to, że zapalenie obejmuje tylko niektóre odcinki układu pokarmowego, inne pozostawiając zdrowe.
Leczenie:
W chorobie Leśniowskiego-Crohna często ma miejsce upośledzenie we wchłanianiu związków odżywczych z przewodu pokarmowego. Dlatego istotna jest właściwa dieta, bogata w elektrolity i witaminy, zapewniająca zaspokojenie potrzeb energetycznych organizmu i uniemożliwiająca spadek wagi. W skrajnych przypadkach, gdy choroba jest silnie rozwinięta, stosuje się dietę bezresztkową lub żywienie dojelitowe.
Innym możliwym sposobem leczenia jest farmakoterapia, za pomocą leków przeciwzapalnych, przeciwbakteryjnych, czy też immunosupresyjnych.
Stosunkowo nową metodą leczenia jest terapia za pomocą bakterii probiotycznych, mających łagodzić stany zapalne jelit, jest ona jednak w początkowej fazie badań.
Ostateczną metodą walki z chorobą Leśniowskiego-Crohna jest interwencja chirurga, polegająca na usunięciu zmienionych chorobowo odcinków przewodu pokarmowego.
Należy jednak pamiętać, że jest to choroba o nieznanej etiologii i choć często udaje się nie dopuszczać do jej zaostrzenia, to jednak medycyna jeszcze nie pozwala na jej skuteczne wyleczenie.
Tagi:
choroba Leśniewskiego - Crohna, zapalenie jelit, jelita, żołądek, przełyk
*Wszystkie artykuły medyczne prezentowane na stronie są zgodne z wiedzą medyczną, ale żaden nie może być traktowany jako diagnoza lekarska, lecz wyłącznie jako materiał edukacyjny. W przypadku zaobserwowania u siebie niepokojących objawów należy skonsultować się z lekarzem.