Biegunka jest to dosyć powszechne zaburzenie trawienia, charakteryzujące się częstszą niż zwykle potrzebą wypróżniania. Następuje też zmiana ilości, płynności i zapachu stolca. Często wraz z biegunką pojawiają się dreszcze, gorączka, nudności i najniebezpieczniejszy objaw – odwodnienie.
Biegunka może być jednym z pierwszych objawów chorób układu pokarmowego takich jak:
- salmonelloza – wywoływana przez bakterie (Salmonellę, Escherichii coli). Oprócz wodnistej biegunki występują takie objawy, jak: wysoka gorączka, dreszcze, wymioty, ból brzucha, nadwrażliwość na zapachy. Do zakażenia dochodzi po zjedzeniu zainfekowanego produktu albo przy niewłaściwie zachowanej higienie. Aby złagodzić dolegliwości, można przyjmować środki rozkurczowe i węgiel aktywowany. Koniecznie trzeba nawadniać organizm i możliwie jak najszybciej udać się do lekarza, który zleci posiew kału oraz zastosuje odpowiednie leczenie.
- grypa żołądkowa – odpowiedzialne są za nią przeważnie rotawirusy. Do zakażenia dochodzi w podobny sposób jak przy salmonellozie. Objawy choroby również są podobne, jednak przy grypie żołądkowej rzadko występuje gorączka i dotyczy ona głównie małych dzieci. Zalecane jest podawanie płynów zawierających elektrolity, aby zapobiec odwodnieniu. Przede wszystkim jednak należy przejść na ścisłą dietę i udać się do lekarza.
- choroba Leśniowskiego i Crohna – oprócz biegunek, które mogą zawierać krew i ropę, występują silne bóle brzucha szczególnie po jedzeniu, gorączka, brak apetytu, apatia. Następuje nagły spadek masy ciała i niedokrwistość. Po zauważeniu takich objawów należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, gdyż choroba rozwija się podstępnie, nie dając typowych symptomów.
- przewlekłe zapalenie trzustki - biegunka o żółtawym zabarwieniu i charakterze tłuszczowym jest typowa dla zaburzeń zewnątrzwydzielniczych trzustki, charakterystyczne są bóle brzucha promieniujące do pleców lub tzw. bóle opasujące.
- rak trzustki – jest jednym z najgroźniejszych nowotworów i może przez wiele lat rozwijać się bezobjawowo. Ci pacjenci, u których został zdiagnozowany, poza biegunką tłuszczową wynikającą z zaburzeń trawienia, mieli objawy żółtaczki, bóle brzucha, nudności i gwałtownie chudli.
- celiakia – występuje przewlekła biegunka, powiększony obwód brzucha, bóle brzucha, kości i stawów, spada masa ciała, charakterystyczne stany zapalne śluzówki jamy ustnej wywołane awitaminozą. Jest to choroba genetyczna mająca podłoże autoimmunologiczne. Podstawą leczenia jest wprowadzenie pod nadzorem lekarza odpowiedniej diety bezglutenowej.
- wrzodziejące zapalenie jelita grubego – w przebiegu tej choroby biegunka zawiera krew i śluz. Pacjent podczas wypróżniania czuje dyskomfortowe parcie na stolec, które jest spowodowane zaburzoną perystaltyką. Dodatkowo występuje nadmierna akcja serca, wysoka gorączka, bóle brzucha o charakterze skurczowym. W tym przypadku mamy do czynienia z chorobą autoimmunologiczną i nie można jej całkowicie wyleczyć. Stosuje się głównie leczenie przeciwzapalne i objawowe. Należy pozostawać pod stałą kontrolą lekarską, aby zapalenie nie przerodziło się w raka jelita grubego.
- zespół jelita drażliwego – naprzemiennie z biegunkami mogą występować zaparcia. Objawem dodatkowym jest średnio nasilony ból brzucha. Konieczne jest przejście na łatwo przyswajalną i lekkostrawną dietę opracowaną przez specjalistę. Dobrze byłoby również wyeliminować z codziennego życia sytuacje stresowe ?.
Biegunki mogą wydawać się niegroźne i często są bagatelizowane. Nieleczone lub leczone nieodpowiednio mogą doprowadzić nawet do śmierci z powodu zaburzeń wodno-elektrolitowych w organizmie
Tagi:
*Wszystkie artykuły medyczne prezentowane na stronie są zgodne z wiedzą medyczną, ale żaden nie może być traktowany jako diagnoza lekarska, lecz wyłącznie jako materiał edukacyjny. W przypadku zaobserwowania u siebie niepokojących objawów należy skonsultować się z lekarzem.
