Immunologia to dziedzina medycyny, która zajmuje się biologicznymi i biochemicznymi podstawami reakcji odpornościowo-obronnej ustroju na patogen lub inne obce organizmowi substancje i ciała. Immunolog jest więc lekarzem zajmującym się problematyką odporności. W obszarze jego zainteresowań leżą zaburzenia układu odpornościowego i jego nieprawidłowe działanie. Zajmuje się on ponadto diagnozowaniem i leczeniem zaburzeń odporności.
Zaburzenia w funkcjonowaniu układu odpornościowego możemy podzielić na wtórne i pierwotne. Najpowszechniej występują zaburzenia wtórne, które towarzyszą infekcjom wirusowym, grypie, mononukleozie, albo chorobom przewlekłym – nowotworom, białaczkom, chłoniakom. Bywają one często lekceważone, a tymczasem ich skutki dla organizmu mogą okazać się fatalne. Dzieje się tak dlatego, ponieważ pacjent, oprócz „choroby podstawowej”, cierpi dodatkowo na przewlekłe i uporczywe zakażenia, ze wszystkimi negatywnymi objawami im towarzyszącymi. Charakteryzują się one cięższym i dłuższym przebiegiem, opornością na wiele antybiotyków; mogą powodować je drobnoustroje, które w normalnych warunkach są niegroźne dla człowieka.
Dlatego bardzo ważna jest rzetelna diagnoza, którą współtworzy immunolog. Musi on współpracować z lekarzami innych specjalności oraz posiadać wiedzę często wykraczającą poza jego ścisłą specjalizację. Jego zadaniem jest również kontakt z pacjentem, inaczej niż w wielu innych specjalizacjach medycznych (radiologia i etc.). To właśnie on przeprowadza wywiad z pacjentem, poznaje jego historię chorób, stwierdza niepożądane reakcje na leczenie czy szczepienia. Często jest to żmudna i trudna praca, której efekty nie są zwykle doceniane.
Oprócz rozpoznawania i leczenia zaburzeń odporności, immunolog zajmuje się również profilaktyką zakażeń. To we współpracy i pod kontrolą immunologa wykonuje się szczepienia ochronne dzieci i dorosłych. Przedmiotem zainteresowań immunologa jest również kontrola stanu pacjenta po przeszczepie, w taki sposób, aby nie doszło do odrzucenia narządu. Jego rolą jest także rozpoznanie – za pomocą laboratoryjnych badań immunologicznych – a następnie leczenie chorób o podłożu autoimmunologicznym, m.in.: wspomnianych już niedoborów odporności nabytych i wtórnych, AIDS, czy immunologicznych schorzeń nowotworowych. To właśnie do immunologa zgłaszają się pacjenci z podejrzeniem chorób tarczycy, z chorobami neurologicznymi, ze stwardnieniem rozsianym, albinizmem, czy łuszczycą.
Powyższy zarys zainteresowań przedmiotowych immunologów pokazuje jak ważna jest to specjalizacja. To w dużej mierze od lekarza tej specjalizacji zależy odpowiednio dobrana kuracja, właściwie wykonane i zinterpretowane badania immunologiczne, szczepienia czy wreszcie poprawne stosowanie leczenia opartego o mechanizmy immunologiczne organizmu.
Tagi:
odporność, zaburzenia odporności, układ odpornościowy
*Wszystkie artykuły medyczne prezentowane na stronie są zgodne z wiedzą medyczną, ale żaden nie może być traktowany jako diagnoza lekarska, lecz wyłącznie jako materiał edukacyjny. W przypadku zaobserwowania u siebie niepokojących objawów należy skonsultować się z lekarzem.
