Przy nadczynności tarczycy w znaczny sposób zwiększa swoje tempo przemiana materii, a co z tym związane – również i narządy wewnętrzne (serce, nerki, wątroba, trzustka) funkcjonują znacznie szybciej. Osoba z nadczynnością tarczycy na co dzień odczuwa wiele nieprzyjemnych i utrudniających funkcjonowanie dolegliwości, np. rozdrażnienie, zaburzenia snu, uczucie gorąca i duszności, drżenie rąk, przyspieszenie rytmu serca. Przy niewłaściwie zbilansowanej diecie organizm nie ma skąd czerpać energii i substancji potrzebnych do prawidłowego funkcjonowania. Należy więc jeść regularnie - co 3 godziny i najlepiej 6-7 lekkostrawnych, niezbyt obfitych posiłków w ciągu.
Dieta w nadczynności tarczycy musi być przede wszystkim wysokoenergetyczna, z dużym naciskiem na węglowodany złożone i dostarczać około 3500 – 5000 kcal dziennie, żeby zapobiegać osłabieniu organizmu i chudnięciu.
Bardzo ważne w tej diecie jest białko, które bierze udział w budowie tkanek i mięśni oraz przyczynia się do prawidłowej pracy układu odpornościowego. Nie należy jednak z nim zbytnio przesadzać, dzienna porcja około 1,5-2 g na kg masy ciała w zupełności wystarczy, przy czym około 2/3 porcji białka powinno być pochodzenia zwierzęcego, np. chude mięsa (indyk, cielęcina), chude wędliny, jajka, ryby (dorsz, szczupak), mleko i jego przetwory. Bogatym źródłem białka roślinnego jest właściwie każda fasola, soja, soczewica, groch i umiejętnie przygotowana cieciorka oraz ryż.
W tej diecie bardzo ważne są witaminy: A - (marchew, dynia, morele, sałata, jarmuż), C - (aronia, brokuły, owoce jagodowe, papryka, kiszonki, ziemniaki), B1 - (mleko i jego przetwory, ryby, jajka) oraz jod – (ryby morskie, pieczywo razowe i mąka razowa, ryż brązowy, kefir, maślanka).
Ponieważ przy nadczynności tarczycy wzrasta zapotrzebowanie organizmu na wapń – mleko i przetwory mleczne należy również włączyć do jadłospisu.
Należy ograniczyć ilość spożywanego tłuszczu do około 70 g i bazować głównie na tłuszczach roślinnych (choć odrobina masła nie zaszkodzi) - głównie na oleju kokosowym, lnianym, rzepakowym i oliwie z oliwek z pierwszego tłoczenia na zimno. Trzeba wykluczyć z diety smalec, konserwy mięsne i wszelkie podroby.
Ze względu na to, że do tej diety należy włączyć specyficzne składniki pokarmowe, trzeba mieć na uwadze fakt, żeby nie pojawiały się w niej produkty, które poza pustymi kaloriami nie wnoszą żadnych innych składników i „zaśmiecają” przewód pokarmowy (gotowe dania garmażeryjne, dania typu fast food, słodycze, chipsy i inne przekąski).
Nie należy wprowadzać przesadnych ilości warzyw (szczególnie rozdymających: kapusta, brukselka, kalafior, por) i owoców (ze względu na zawartość cukru), a także płatków (np. owsianych czy otrąb), gdyż przyspieszają one perystaltykę jelit.
Bezwzględnie należy zrezygnować z kawy oraz mocnej czarnej herbaty, gdyż kofeina i teina działają pobudzająco na i tak już rozchwiany układ nerwowy i krwionośny. Polecane są natomiast: herbata zielona, yerba matte, rooibos, woda źródlana i mineralna (należy wybierać taką, która zawiera w swoim składzie związki jodu), mleko, jogurty, maślanka, kefiry.
Ponieważ u chorych na nadczynność tarczycy często pojawia się insulinooporność - a to oznacza, że wzrasta zapotrzebowanie na insulinę, dodatkowym wskazaniem jest ograniczenie w menu węglowodanów prostych (cukier, słodycze), żeby zapobiec ewentualnemu rozwojowi cukrzycy.
Tagi:
dieta, nadczynność tarczycy, tarczyca, insulinooporność
*Wszystkie artykuły medyczne prezentowane na stronie są zgodne z wiedzą medyczną, ale żaden nie może być traktowany jako diagnoza lekarska, lecz wyłącznie jako materiał edukacyjny. W przypadku zaobserwowania u siebie niepokojących objawów należy skonsultować się z lekarzem.
