Kłykciny kończyste, nazywane także brodawkami płciowymi, stanowią jedną z najczęściej diagnozowanych chorób wenerycznych w Europie. Pojawiają się w okolicy zewnętrznych narządów płciowych (damskich i męskich) oraz odbytu. Wywołuje je niezwykle niebezpieczny i zaraźliwy wirus brodawczaka ludzkiego (HPV).
Do zarażenia wirusem HPV może dojść nawet podczas jednego stosunku seksualnego z jego nosicielem (najczęściej bez zastosowania prezerwatywy), gdy wirus styka się z uszkodzonym naskórkiem. Diagnostyka będących jego następstwem kłykcin w pierwszej fazie zazwyczaj jest niemożliwa, gdyż nie dają one żadnych objawów. Gdy zaobserwujemy pojawianie się narośli, istotna jest bezzwłoczna konsultacja z lekarzem
Kłykciny wyglądem przypominają przyrosłe, kalafiorowate grudki. Najczęściej przybierają kolor skóry, ale zdarzają się także o zabarwieniu brunatnym lub czerwonym. Pojedyncze brodawki są zazwyczaj bardzo małe, jednakże nieleczone, mogą tworzyć duże, kilkucentymetrowe narośla idące w parze ze świądem, stanami zapalnymi, upławami, pieczeniem, powstawaniem stulejki i załupka, czy też poronieniem. W przypadku niektórych odmian wirusa może dojść do choroby nowotworowej narządów płciowych, jamy ustnej, krtani, gardła, a także raka kolczystokomórkowego.
U kobiet brodawki występują w wewnętrznych stronach warg sromowych, a także w szyjce macicy, pochwie, czy też wokół odbytu. Natomiast u mężczyzn zazwyczaj pojawiają się na wewnętrznej stronie napletka, w okolicach odbytu, w ujściu cewki moczowej oraz na trzonie prącia.
Leczeniem kłykcin kończystych zajmuje się lekarz chirurg, ginekolog, proktolog, urolog, laryngolog lub dermatolog (w zależności od miejsca występowania zmian). Niestety, jest to proces często bardzo długotrwały, a jego metody, zarówno farmakologiczne, jak i chirurgiczne, są podyktowane wieloma czynnikami tj. wielkość brodawek, czy też możliwość ich zezłośliwienia.
Do najczęstszych praktyk w leczeniu farmakologicznym zlicza się stosowanie kremów, żeli lub roztworów (które w swoim składzie zawierają podofilotoksynę lub podofilinę), bądź też leków cytostatycznych opartych na 5-flurouracylu. W metodach chirurgicznych praktykuje się wykonywanie m.in. koagulacji chemicznej, krioterapii, a także lasera CO2.
O ile możliwości współczesnej medycyny pozwalają na kontrolę i minimalizację częstotliwości występowania kłykcin kończystych, o tyle nie są one w stanie wyeliminować z organizmu wirusa HPV. Pozostając w nim do końca życia, może wywoływać ponowne powstawanie wykwitów nawet po kilkunastu latach od ich zaleczenia.
Tagi:
kłykciny kończyste, HPV, wirus HPV, brodawczak
*Wszystkie artykuły medyczne prezentowane na stronie są zgodne z wiedzą medyczną, ale żaden nie może być traktowany jako diagnoza lekarska, lecz wyłącznie jako materiał edukacyjny. W przypadku zaobserwowania u siebie niepokojących objawów należy skonsultować się z lekarzem.
