Zespół hiperstymulacji jajników (OHSS) jest schorzeniem, a dokładnie skutkiem ubocznym, jakie może się pojawić po próbach leczenia niepłodności, czyli na przykład u pacjentek przygotowywanych do in vitro. Jest to oczywiście jak najbardziej normalne, gdyż wszelkie terapie łączą się z pewnego rodzaju ryzykiem, ale w tym przypadku – zbytniej stymulacji jajników – może dojść do licznych zaburzeń zagrażających nawet życiu kobiety.
Problem niepłodności dotyka dziś co siódmą parę starającą się o dziecko. Sposób leczenia zawsze dostosowany jest do przyczyny. W 40 proc. przypadków problemy pojawiają się ze strony obojga partnerów. W sytuacji kobiet, kłopoty z zajściem w ciążę mogą być spowodowane wieloma czynnikami, m.in. z zaburzeniami hormonów. Wtedy też zazwyczaj stosuje się leczenie farmakologiczne, mające na celu pobudzenie jajników poprzez stosowanie odpowiednich preparatów – jest to tzw. kontrolowana hiperstymulacja jajników (COH), w rezultacie której następuje pobranie komórek jajowych, mających wziąć udział w zapłodnieniu pozaustrojowym. Ale niekiedy dochodzi do powikłań w postaci zespołu hiperstymulacji jajników. Występuje ono bardzo rzadko, ale jest niezwykle poważne.
Przyczyny:
Przyczynami pośrednimi, a więc czynnikami powodującymi pojawienie się zespołu hiperstymulacji jajników może być wiek pacjentki (powyżej 30 r.ż.), zaburzenia miesiączkowania, powtarzalność zabiegów przygotowujących do in vitro.
Objawy:
Pierwsze objawy pojawiają się już po kilku dniach od pobrania komórek. Wyróżnia się wśród nich cztery grupy (postacie):
- postać łagodna – lekki ból brzucha, wzdęcia;
- postać umiarkowana – pojawia się umiarkowany ból brzucha, nudności i wymioty, wodobrzusze (USG);
- postać ciężka – występuje wodobrzusze i problemy z oddychaniem (nagromadzenie się płynu wysiękowego w otrzewnej, opłucnej i osierdziu), skąpomocz, zagęszczenie krwi, hipoproteinemia;
- postać krytyczna – występuje intensywne wodobrzusze, duże zagęszczenie krwi, bezmocz, problemy zakrzepowo-zatorowe, ostra niewydolność oddechowa – następnie niewydolność nerek, a w konsekwencji śmierć .
Z pewnością większość przypadków OHSS można zakwalifikować do pierwszych dwóch typów.
Leczenie:
W celu rozpoznania zespołu hiperstymulacji jajników wykonuje się badanie ultrasonograficzne, oceniające wielkość jajników oraz obecność płynu w jamie otrzewnej, a także RTG klatki piersiowej.
W przypadku postaci łagodnej stosuje się jedynie leczenie zachowawcze. Postać umiarkowana i ciężka wymaga już natomiast hospitalizacji.
Tagi:
ciąża, in vitro, hiperstymulacja jajników, leczenie niepłodności, OHSS
*Wszystkie artykuły medyczne prezentowane na stronie są zgodne z wiedzą medyczną, ale żaden nie może być traktowany jako diagnoza lekarska, lecz wyłącznie jako materiał edukacyjny. W przypadku zaobserwowania u siebie niepokojących objawów należy skonsultować się z lekarzem.
