Ten niebezpieczny wirus został wyizolowany po raz pierwszy w Ugandzie w 1947roku z krwi małpy (makaka królewskiego), podczas badań prowadzonych w lesie Zika na obszarze występowania komara Aedes africanus. Przenoszą go komary tygrysie, występujące głównie w Ameryce Południowej i Środkowej.
Z badań Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) wynika, że w ostatnim czasie wirus Zika spowodował zakażenia na terenie 13 krajów Ameryki Południowej (m.in. w Wenezueli, Kolumbii, Hondurasie, Gwatemali). Najnowsze dane dowodzą, że wirus Zika staje się coraz agresywniejszy – rozprzestrzenia się coraz szybciej i prawdopodobnie może być przenoszony drogą płciową, a u wielu osób, które wyleczyły zakażenie, wywołuje skutki uboczne w postaci zespołu Guilliana-Barrégo, czy utrzymującego się paraliżu.
Jeżeli chodzi o zarażenie między ludźmi, wirus Zika może się przenosić z matki na dziecko i właśnie dla kobiet w ciąży wirus stanowi szczególne niebezpieczeństwo, dlatego do czasu wyeliminowania zagrożenia kobiety ciężarne nie powinny podróżować do Ameryki Południowej.
Brazylijski rząd zalecił, żeby pary powstrzymały się z decyzją o ciąży, ponieważ Zika może uszkadzać płód, powodując mikrocefalię (małogłowie). W roku 2015 odnotowano ponad 2500 przypadków tej wady, a zaledwie rok wcześniej naliczono ich 150. Brazylijscy specjaliści powiązali też zakażenie wirusem Zika z kilkudziesięcioma przypadkami śmierci noworodków.
Dane te są alarmujące, dlatego wirusolodzy wciąż badają Zicę. Badający wirusa eksperci obawiają się, że agresywny wirus może stać się realnym zagrożeniem nie tylko dla Ameryki Południowej ale dla całego świata, z uwagi na jego umiejętności adaptacyjne.
Wirus Zika przenoszą zainfekowane komary. Niedługo po ugryzieniu najczęściej pojawia się gorączka oraz wysypka skórna. Chorzy na zicę skarżą się na zapalenie spojówek, ból mięśni oraz stawów i złe samopoczucie. Objawy pojawiają się zazwyczaj w ciągu 2-7 dni po ugryzieniu, lecz nie muszą wystąpić u każdego.
Wirus staje się coraz agresywniejszy i stanowi poważne zagrożenie dla kobiet w ciąży, osób o obniżonej odporności oraz cierpiących na inne schorzenia. Zakażenie może mieć bardzo ostry przebieg i doprowadzić nawet do śmierci chorego.
Bardzo niepokojące są informacje o znalezieniu wirusa Zika w próbce spermy, co może świadczyć o tym, że zakażenie może przenosić się drogą płciową.
Leczenie choroby polega na objawowym łagodzeniu objawów, takim jak podawanie środków przeciwbólowych i przeciwgorączkowych. Aby uniknąć groźnego w skutkach odwodnienia pacjenci muszą pić duże ilości wody.
Nie została wynaleziona do tej pory szczepionka, która ochroniłaby ludzi przed zakażeniem. Profilaktyka opiera się na stosowaniu środków odstraszających insekty, by uniknąć ugryzień przez zainfekowane komary. Natomiast aby ochrona repelentami była skuteczna, istotne jest zachowanie higieny osobistej. Jak powszechnie wiadomo, komary „lubią” osoby intensywnie pachnące potem. Ponieważ nie ma jeszcze jednoznacznej odpowiedzi, co do możliwości ekspansji wirusa drogą płciową, zalecane jest powstrzymanie się od ryzykownych zachowań seksualnych, podczas podróży do obszarów występowania wirusa Zika.
Najnowsze doniesienia Światowej Organizacji Zdrowia, informują, iż pod koniec stycznia 2016 roku, wirus Zika, dotarł już do Europy, jednakże trudno jest jednoznacznie określić liczbę osób zarażonych, ze względu na to, iż w początkowym stadium choroby, może być łatwo pomylony z grypą sezonową. Wirus Zika jest inaktywowany przez wysoką temperaturę, wystarczy 15 minut w temperaturze powyżej 60 stopni Celsjusza, aby stracił swoją zjadliwość, dlatego żywność poddana obróbce termicznej jest bezpieczna.
Żeby potwierdzić zakażenie wirusem trzeba pobrać próbkę surowicy, wirusa można też wyodrębnić w spermie, a także w płynie owodniowym u kobiety ciężarnej, gdyż pokonuje barierę łożyska i dociera do płodu. Ostatnio opracowano dwa nowe testy wykrywające wirus Zika: test Elisa, oraz test immunofluorescencji pośredniej. Na razie testy te nie są dostępne w Polsce w lecznictwie otwartym.
Tagi:
wirus zica, zica, gorączka, komar tygrysi
*Wszystkie artykuły medyczne prezentowane na stronie są zgodne z wiedzą medyczną, ale żaden nie może być traktowany jako diagnoza lekarska, lecz wyłącznie jako materiał edukacyjny. W przypadku zaobserwowania u siebie niepokojących objawów należy skonsultować się z lekarzem.
