Depresja, nazywana także chorobą duszy, według danych Światowej Organizacji zdrowia stanowi czwarty najpoważniejszy problem zdrowotny na świecie. Towarzyszy jej znaczne obniżenie nastroju, brak chęci kontaktu z otoczeniem, spadek aktywności oraz energii. Atakuje zarówno kobiety, mężczyzn, jak i dzieci, bez względu na wiek. Niezwykle istotne w przypadku jej wystąpienia są szybka diagnostyka i leczenie. W przeciwnym razie, może ona prowadzić do znacznego pogorszenia komfortu życia, problemów rodzinnych, a nawet w szczególnie ciężkich przypadkach do samobójstwa.
Wyróżniamy wiele rodzajów depresji. Można zaryzykować stwierdzenie, iż jest ich tyle, ile przyczyn ich powstawania. Problematyka ich występowania jest nieustannie pogłębiana, zmieniane jest także nazewnictwo poszczególnych zaburzeń, chociaż w piśmiennictwie funkcjonują cały czas przestarzałe.
W celu rozpoznania objawów depresji stosuje się m.in. skalę Becka. Szczegółową diagnostykę przeprowadza lekarz psychiatra, podczas wywiadu z pacjentem. Niezwykle ważne przy rozpoznaniu wystąpienia tej choroby, jest częstotliwość występowania towarzyszących jej objawów. Pamiętajmy, że nie każdy epizod smutku oznacza depresję, ponieważ przygnębienie jest stanem przemijającym. Jeśli jednak obniżenie nastroju tj. smutek towarzyszący niemal w każdym działaniu, trwa dłużej niż dwa tygodnie, wówczas można podejrzewać, że ona wystąpiła.
Obok permanentnego smutku niepokojącymi objawami, które wymieniają chorzy są: brak zadowolenia z życia, a wręcz niechęć do niego, pogorszenie pamięci, trudności ze skupieniem uwagi przy czytaniu i oglądaniu telewizji, unikanie spotkań ze znajomymi, uczucie wewnętrznego niepokoju, płytki sen, wczesne budzenie się, zamartwianie się o przyszłość. Często towarzyszą im także objawy somatyczne tj. mrowienie w udach, drętwienia kończyn, biegunki, zaparcia, brak apetytu, bóle głowy.
Warto zaznaczyć, że o obecności depresji nie muszą koniecznie świadczyć czynniki związane z szeroko pojętym przygnębieniem. U chorego mogą bowiem wystąpić jedynie objawy somatyczne smutku, czyli np. nerwobóle, biegunki, bóle głowy, bądź zaparcia. Dziecięcą depresję można natomiast zdiagnozować m.in. po częstych bólach brzucha.
Pamiętajmy, że nie każda depresja jest chorobą psychiczną, ale każda wymaga natychmiastowego leczenia. Istnieje wiele przyczyn powstania depresji. Wśród nich m.in. podłoże genetyczne, długotrwałe sytuacje stresowe, utrata pracy, żałoba. Pojawieniu się jej sprzyja także podłoże somatyczne - nowotwory, cukrzyca, choroby tarczycy i przytarczyc (np. choroba Hashimoto), choroba Parkinsona, stwardnienie rozsiane, choroba Alzheimera, przebyty udar, leki obniżające ciśnienie, sterydy, czy też leki antykoncepcyjne.
Tagi:
*Wszystkie artykuły medyczne prezentowane na stronie są zgodne z wiedzą medyczną, ale żaden nie może być traktowany jako diagnoza lekarska, lecz wyłącznie jako materiał edukacyjny. W przypadku zaobserwowania u siebie niepokojących objawów należy skonsultować się z lekarzem.
