Słownik medyczny

Epinefryna

Popularnie zwana Adrenaliną. Hormon rdzenia nadnercza, słaba zasada o temperaturze topnienia 212° C, trudno rozpuszczalna w wodzie, rozpuszczalna w kwasach, z którymi tworzy sole. Reguluje ciśnienie krwi, pobudza sympatyczny układ nerwowy.

Optycznie czynna, otrzymywana również syntetycznie. Jeden z hormonów regulujących gospodarkę cukrową organizmu, syntetyzowany w rdzeniu nadnerczy, a także na zakończeniach włókien nerwowych układu sympatycznego. Powoduje szybkie przekształcenie glikogenu wątroby w glukozę i wzrost jej poziomu we krwi. Adrenalina jest antagonistą insuliny!

W układzie nerwowym pośredniczy w przenoszeniu bodźców z włókien nerwowych do tkanek.

Po wprowadzeniu do organizmu wywołuje szereg reakcji, m.in. uczucie strachu, niepokoju, przyspiesza bicie serca, zwęża naczynia krwionośne obwodowe, co wpływa na wzrost ciśnienia krwi, oraz przyspiesza przepływ krwi przez naczynia wieńcowe serca.

Adrenalina jest pierwszym hormonem otrzymanym w stanie czystym (przez J. Takamine w 1901r.)

Powiązane podstrony

powrót